شهرو خبر کن خبر کن بگو...



* سهیلا قربانی

چند سال در لیست حضور و غیابِ نمایشگاه کتاب جلوی اسممان غایبی خورد. دلیلش را نخواهید که نمی‌گویم. نه اینکه فکر کنید ژستِ «من میدانم» و «شما نمیدانید» گرفته‌ام، زبانم لال. اما به جان شما که برایمان عزیز است، زبانمان مو در آورد در این سالها از بس دلیل آوردیم و کسی به روی مبارکش نیاورد که نیاورد. اینجانب را از گفتن دلایلِ ریز به ریز معذور بدارید، چراکه در این سالها به دلیل مو در آمدن روی زبانم، تاب دوباره گفتن ندارم. اما بطور کلی اشاره‌ای کوچک می‌کنم و می‌گذرم.

جانم برایتان بگوید که آن روزها خود را شرحه‌شرحه کردیم و فغان و ای دریغا سر دادیم که ای آقایان، مسئولین، جایی که برای نمایشگاه کتاب نشان کرده‌اید مناسب نیست. این راهی که پیش گرفته‌اید عاقبتش به ترکستان است. اما نه گوشی بود برای شنیدن. نه دلی بود برای سوختن. از شما چه پنهان، در همان گیرودار فغان سر دادن‌ها بودیم که خیلی‌ها از سر محبت، انگشتِ اشاره به راهِ بادیه نشان کردند و از نشستنِ باطل ما را بر حذر داشتند. چندین نسخه هم توصیه‌های دلسوزانه پیچاندند با این مضمون که از خر شیطان بیایید پایین و با دست خودتان تبر نزنید به ریشه‌ی نشرتان. راستش ما گوشی داشتیم برای شنیدن اما دلی نداشتیم برای رفتن. و این شد که غیبتمان شد یک غیبت چندساله که حتی دیگر شمارِ سالهایش هم از دستمان خارج شد. سرتان را درد نیاورم. به قدر کفایت در این سالها دلایلِ فراوانی با ذکر نمونه گفته‌ایم و نوشته‌ایم. پس برای تسکینِ دل دردمندِ ما هم که شده به همین کلیات بسنده کنید. پیشاپیش از همدردی و همراهی شما کمال تشکر و احترام دارم.

از درد و دل که بگذریم باید بگویم نوبتی هم که باشد نوبت ماست که به قول و قراری که با شما بسته بودیم وفا کنیم. یادتان هست قول داده بودیم هر زمان نمایشگاه نقل مکان کرد و خانه‌اش عوض شد باز هم به نمایشگاه بیاییم؟ امسال بار و بنه را بستیم و راهیِ خانه‌ی جدید نمایشگاه شدیم. البته اینکه منزل جدید تا چه اندازه برازنده‌ی «نمایشگاهِ همیشه خانه به دوش» است هنوز خبر نداریم. پس اندکی صبر...

از همه‌ی اینها گذشته، قرار است بعد از چند سال دوری، شما را از نزدیک ببینیم و نمیدانید از فکرِ این دیدار چه قندی در دلمان دارد آب می‌شود. خودمان را آماده کرده‌ایم برای دیدنتان. پس قرارمان در خانه‌ی جدید نمایشگاه.
-->
نویسنده : سهیلا قربانی
درح خبر : 1395-02-12
بازدید : 6444



نظر کاربران :


نظر شما در باره این خبر :



اخبار مرتبط :

شهلا لاهیجی: «هیچ‌وقت جا نزده‌ام» 
اینجا فروشگاه نیست! 
بخشی از رمان «سه نقطه در رویا» نوشته‌ی سهیلا مهاجر ایروانی 
سهیلا مهاجر ایروانی: «سه نقطه در رویا؛ قصه‌ی سه زن از سه گوشه‌ی متفاوت دنیا و با یک نقطه اشتراک...» 
بنفشه حجازی: «جنازه‌ی کتاب بر دستمان مانده!» 
پاک‌کن‌هایِ سمجِ چسبنده... (به مناسبت 14 تیرماه؛ روز قلم) 
مریم افشار: اسطوره دنیایی اسرارآمیز است 
هیپنوتیزم‌وار به نیمه‌ی پُرِ لیوان خیره شدیم... 
عادت می کنیم... (یادداشت سهیلا قربانی) 
شهلا لاهیجی: «با حذف نام بیضایی نمی توانند او را از دنیای هنر حذف کنند!» 
بوطیقای فضا بیانگر مفهوم متفاوتی از فضا و سکونت  
طاهره صدیقیان: «هیچ عشقی ارزش تحمل خشونت را ندارد!» 
سلطانی: خودشان به خودشان جایزه می دهند!  
علیرضا زندی: «ژانر وحشت در ادبیات ایران مهجور مانده» 
بهرام بیضایی: «امیدوارم اشتباه بزرگی نکرده باشم» !  
لاهیچی: «یا نان نیست یا دندان»! 

تماس با ما

بازدید امروز : 455
بازدید دیروز : 1865
بازدید ماه جاری : 67902
کل بازدید ها : 734869
 

کاربران آنلاین :  2
 

  تلفن دفتر فروش : 88723936 - 88722665
  نمابر : 88722665 
  ایمیل : roshangaran68@gmail.com 
  آدرس : خیابان یوسف آباد میدان فرهنگ – خیابان 33 – نبش آماج – شماره 21- واحد 3

کلیه حقوق این سایت متعلق به انتشارات روشنگران می باشد.
طراحی ، میزبانی و برنامه نویسی وب سایت توسط گروه فنی و مهندسی نگین گستر